Βλοσυρές σκέψεις ενός χορτάτου μυαλού

Ανέβαινα την ανηφόρα, όχι προς την προσωπική ολοκλήρωση και επιφοίτηση, αλλά προς το σπίτι, έχοντας αναπτύξει ταχύτητες ικανές να ξεπεράσουν τον μέσο πεζό όταν τα πνευμόνια μου άρχισαν να δυσανασχετούν εντόνως! Η αιτία γνωστή: κατανάλωση 3 πακέτων, ημερησίως, τσιγάρων ως αντιμετώπιση της άγνωστης προς εμένα αίσθησης υπερβολικού άγχους. Βαριανασαίνοντας και αγκομαχώντας συνέχισα τον δρόμο μου, υποπέφτωντας σε βλοσυρές σκέψεις, όπως: «Το κάπνισμα μπορεί/θα σε σκοτώσει. Το κάπνισμα προκαλεί θανατηφόρο καρκίνο των πνευμόνων.» Το μικρό μυαλό μου, όμως, με ξάφνιασε με μια ξαφνική επεξεργασία δεκάδων συζητήσεων στις οποίες παραβρέθηκα αυτές τις μέρες. Συζητήσεις, για νέες έρευνες που αποδεικνύουν ότι τα κινητά προκαλούν καρκίνο, έρευνες για τις ντομάτες, για το νερό και το χώμα, ποσοστά αυτοκινητιστικών, ποσοστά δολοφονιών… Ποσοστά και έρευνες. Έρευνες και ποσοστά. Και που κατέληξα; Πουθενά φυσικά! Μην αυταπατάστε. Ποτέ δεν καταλήγω κάπου. Ίσως μερικές φορές σε μετωπικές συγκρούσεις με κολώνες. Αλλά μόνο ως εκεί με οδηγεί η σκέψη μου, όταν περπατάω. Η αλήθεια, όμως παρόλα αυτά, είναι γνωστή… κανείς δεν θα το αποφύγει. Δεν μπορείς να το παίξεις καλό παιδί και να γλιτώσεις. Συγνώμη, κιόλας, δεν επιθυμώ να σας το χαλάσω… αλλά όλοι κάποιοι στιγμή θα πεθάνουμε. Και σίγουρα προτιμώ να πεθάνω, χορτάτη, πιωμένη με ένα τσιγάρο στο χέρι, παρά 105 χρονών έχοντας επιβιώσει 234 εγκεφαλικά και 34526 καρδιακά λόγω καλής διατροφής και διαγωγής. Και σίγουρα προτιμώ να πεθάνω, ανεβαίνοντας μια ανηφόρα, σκεπτόμενη τους λουκουμάδες που θα φτιάξω, παρά μες το γραφείο μου, τρώγοντας το ραδιενεργό αγγούρι μου, αγχωμένη για το αν ανέβηκαν οι μετοχές της ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΗΣ Α.Ε.
Με αυτά και με αυτά… «Στην υγεία σας» θα πιω αυτό το ποτηράκι… (χωνεύοντας τους λουκουμάδες μου)